Месяц май прысвечаны Багародзіцы

З надыходам месяца мая, які дзякуючы пабожнасці вернікаў ужо даўно прысвечаны Багародзіцы Марыі, дух наш напўаняецца радасцю, мы заўважаем узрушальныя праявы веры і любові, якія ў хуткім часе ўся зямлі засведчыць для ўшанавання Каралевы неба. У гэтым месяцы хрысціяне і ў святынях, і ў дамах узносяць пашану і любоў да Багародзіцы, пераняныя з традыцыі. І звычайна ўзамен у гэты час усё часцей і больш шчодра сыходзяць з трона нашай Маці дары Божага замілавання.

Гэтая пабожная практыка ўшанавання Марыі прыносіць хрысціянскаму народу шчодрыя дары. Марыя з’яўляецца дарогаю, якая вядзе да Хрыста, а ўсе сустрэчы з Марыяй, безумоўна, вядуць да сустрэчы з Хрыстом. Што шукаем мы, калі пастаянна звяртаемся да Марыі? Толькі Хрыста, які спачвае на Яе руках, г. зн. Шукаем Яго ў Ёй, праз Яе і з Ёю. Да Хрыста, свайго Збаўцы, павінны звяртацца людзі падчас замяшання і небяспекі гэтага свету, тым больш, што патрэба іх душаў скіроўвае іх да Езуса як да гавані і крыніцы звышнатуральнага жыцця.

Менавіта месяц май заахвочвае нас да таго, каб як мага часцей і з яшчэ большым даверам прасіць Марыю, найласкавейшае Сэрца якой у гэты час найбольш прыхільнае да нашых просьбаў. Таму нашыя папярэднікі ў гэты месяц, прысвечаны Багародзіцы, заахвочвалі хрысціянскую супольнасць узносіць публічныя малітвы да Марыі, калі гэтага вымагалі патрэбы Касцёла або небяспека, якая пагражала свету.

Няхай жа ў Марыйным месяцы з большаю адданасцю і даверам узносяцца просьбы да Багародзіцы, каб выпрасіць у Яе ласкі і дары. Калі сур’ёзныя правіны людзей абражаюць Бога і заслугоўваюць заслужанага пакарання, то тым больш нельга забывацца пра тое, што Ён з’яўляецца “Айцом Міласэрнасці і Богам усялякага суцяшэння” (2 Кар 1, 3). Бог прызначыў Найсвяцейшую Панну Марыю шчодраю распарадчыцаю сваіх дароў.

Марыя спазнала прыкрасць гэтага смяротнага жыцця, мазалі штодзённага жыцця, цяжкія клопаты, якія нясе з сабою ўбогасць, а перадусім Яна перанесла цярпенні на Кальварыі. Няхай Марыя ласкава выслухае галасы пабожных людзей, якія адусюль узносяцца да Яе з зямлі, просячы Яе аб супакоі. Няхай Яна асвячае розум кіраўнікоў. Няхай урэшце выпрасіць у Бога, каб Ён, Які распараджаецца вятрамі і бурамі, супакоіў завіруху неспакойных думак і “даў супакой у нашыя дні”. Няхай Бог удзеліць сапраўдны супакой, які абапіраецца на справядлівасць і любоў як моцны і трывалы фундамент. Перш за ўсё справядлівасць з’яўляецца асноваю супакою, калі трэба прызнаць правы слабых і моцных. У сваю чаргу супакой паходзіць з любові, якая ахоўвае да памылковых праяваў эгаізму. Любоў учыніць так, што абарона правоў аднаго чалавека не стане забыццём і парушэннем права, якое мае іншы чалавек.

Асаблівую надзею мы ўскладаем на малітвы дзяцей і церпячых, бо іх галасы даходзяць да неба і лагодзяць Божую справядлівасць. Мы маем неабходную здольнасць, каб не занядбоўваць практыку Ружанца, але настойліва заахвочваем да яго. Гэты спосаб малітвы з’яўляецца вельмі прыемным для Багародзіцы і да яго вельмі часта заахвочвае Папа. Ружанец дае вернікам найлепшую нагоду пераканацца ў эфектыўнасці Боскага Настаўніка: “Прасіце, і будзе дадзена вам; шукайце, і знойдзеце; стукайце, і адчыняць вам” (Мц 7,7)

Урыўкі з энцыклікі Святога Айца Паўла VI “Mense Maio”.
Часопіс “Ave Maria” нумар 5/2012