Фрэнк Даф нарадзіўся ў Дубліне (Ірландыя) 7 чэрвеня 1889 г. і быў старэйшым з сямі дзяцей.
У 1913 г. ён уступіў у Таварыства св.
Вінцэнта дэ Поля, дух якога аказаў на Фрэнка Дафа вялікі уплыў. Як член
Таварыства ён паступова прыйшоў да высновы, што трэба любіць бедных і
нямоглых, у якіх, як і ў кожным, каго ён сустракаё, ён бачыў і шанаваў
Хрыста.
У 1916 г. ва ўзросце 27 гадоў ён
апублікаваў сваю першую брашуру “Ці можам мы быць святымі?”. У ёй ён
выказаў адно з самых моцных перакананняў свайго жыцця, а менавіта, што
ўсе людзі без выключэння пакліканыя быць святымі і што праз нашу
каталіцкую веру ў нас ёсць усе сродкі, неабходныя для дасягнення гэтай
мэты.
У 1917 г. ён вывучаў Трактат св. Людовіка Марыі дэ Манфора “Сапраўдная пашана Марыі”, працу, якая цалкам змяніла яго жыццё.
7 верасня 1921 года Фрэнк Даф заснаваў
Легіён Марыі – апостальскую арганізацыю свецкіх для паслугі Касцёлу,
якая ажыццяўляе сваю дзейнасць пад касцёльным кіраўніцтвам. Яе падвойная
мэта – духоўнае ўдасканаленне сваіх членаў і набліжэнне Валадарства
Хрыста праз Панну Марыю.
Легіён, які можна знайсці амаль у кожнай
краіне свету, налічвае каля 3 млн. актыўных удзельнікаў і яшчэ больш
дапаможных (якія моляцца).
У 1965 г. Папа Павел VI запрасіў Фрэнка
Дафа прысутнічаць на Другім Ватыканскім Саборы ў якасці свецкага
назіральніка, гэта быў гонар, праз які Папа прызнаў і ўхваліў яго
агромністую працу свецкага апостальства.
7 лістапада 1980 г. Фрэнк Даф памёр і быў пахаваны на могілках Гласневін у Дубліне.
У ліпені 1996 г. справа аб яго кананізацыі была прадстаўлена ў Ватыкан арцыбіскупам Дубліна д-рам Дэсмандам Коннелам.
