ЛЕГІЁН МАРЫІ
I. Узнікненне
Легіён Марыі нарадзіўся ў Ірландыі ў Дубліне 7 верасня 1921 г. пасля першай вячэрні свята Нараджэння Маці Божай.
Амаль выпадкова.
У
працоўным памяшканні ў Міра Хаўс недзе каля 15 чалавек сабраліся вакол
супрацоўніка Міністэрства фінансаў Фрэнка Дафа. Група кленчыць, заклікае Духа
Святога і моліцца ружанец. Потым яны збіраюцца ў кола за сталом. Нехта з іх
спантанна паміж двума букетамі кветак ставіць фігурку Маці Божай Пасярэдніцы
Ласкаў.
Мэтай сходу быў супольны пошук таго, якім чынам свецкія могуць
супрацоўнічаць у справе пашырэння Божага Валадарства.
У
гэты вечар у Міра Хаўс ідэя апостальства свецкіх лунала ў паветры.
Фрэнк Даф надасць яму дакладныя рысы.
І
вельмі нечаканым спосабам…
Ён толькі што адкрыў для сябе агаламшальную кнігу — “Трактат аб
сапраўдным ушанаванні Найсвяцейшай Дзевы Марыі”. Папраўдзе кажучы, ён
паспрабаваў яе прачытаць, але дарэмна: яе старонкі яго адштурхнулі. Але на гэты
раз ён ухапіў самую сутнасць: ён у захапленні, хоча адразу ж падзяліцца сваім
адкрыццём і мець з гэтага практычныя вынікі.
Калі Марыя працягвае выконваць сярод нас сваю духоўную місію, мы павінны
быць лагічнымі: апостальства можа быць толькі практыкаваннем і працягам Яе
духоўнага мацярынства.
І
Фрэнк Даф просіць перайсці да справы.
Захопленая аўдыторыя спрабуе акрэсліць поле магчымай дзейнасці. У самім
Дубліне яны адкрываюць вялікі маральны ўпадак. І вырашаюць ісці, па двое, да
гэтых адрынутых мужчын і жанчын, у небяспецы ці пакінутасці, знайсці іх там,
дзе яны ёсць, і ўзяць пад сваю апеку. Не давяраючы сваёй слабой і нясталай
добрай волі, яны вырашаюць, што кожную нядзелю кожны з іх будзе даваць
справаздачу групе з таго, што было зроблена, і атрымліваць новае заданне.
Так
нарадзіўся Легіён Марыі. Яму засталося толькі абляцець увесь свет.
II. Яго глыбокая душа
Легіён Марыі шукае ў сэрцы Сімвала веры сваё канчатковае ажыўленне: ён проста верыць, з Касцёлам і як Касцёл, што Хрыстос нарадзіўся з Духа Святога з удзелам Марыі і сёння працягвае містычна нараджацца ў душах такім самым чынам.
Яго духоўнасць скіраваная, перш за ўсё, да Святога Духа, як гэта
паказвае выява голуба на вэксілюме, і нагадвае Сыходжанне Духа на Езуса падчас
хросту ў Ярдане.
Менавіта Яго заклікаюць легіянеры, распачынаючы кожны сход. Нельга
зразумець Легіён Марыі, не зразумеўшы спачатку гэтай рэчаіснай згоды на пяршынства Святога Духа.
Легіён Марыі жадае ажыццявіць дзейсную прысутнасць Духа Святога і
падпарадкавацца Яго найменшым павевам. Адсюль гэтае настойлівае імкненне даць
зразумець сваім членам наступнае: “Без мяне вы нічога не можаце зрабіць”, — што
павінна праз пакору выпрацаваць у іх гэтую фундаментальную прыхільнасць душы
быць заўсёды ў Яго распараджэнні, што папярэднічае кожнай духоўнай, плённай і
сталай, дзейнасці.
Але, каб у поўні адкрыць дзеянне Духа Святога, згодна з планам Божым,
еднасць з Марыяй будзе для легіянера, як і для кожнага хрысціяніна, надзейным
сродкам быць паслухмяным павевам Духа і адкрыцца на хуткую “хрысціянізацыю” —
душу хрысціянскага і апостальскага жыцця.
Гэтая еднасць — падстава поўнага вырачэння сябе: Легіён Марыі раіць шлях
святога Людвіка-Марыю Грыньёна дэ Манфора і запрашае пакаштаваць досвед
“Таямніцы Марыі”, які з’яўляецца ласкай выбару.
Сёння, калі змаганне паміж сіламі зла і Касцёлам дасягае свайго апагею ў
розных кутках свету, Легіён Марыі імкнецца працягваць змаганне Беззаганнай, што
з’яўляецца на першай старонцы кнігі Быцця.
Марыйная пабожнасць, якая не з'яўляецц галоўнай у апостальскай дзейнасці,
не зразумее духоўнага заўсёды дзейснага мацярынства Марыі, якое патрабуе нашага
сыноўскага супрацоўніцтва.
Яднаючы Марыю з апостальствам, Легіён імкнецца не раздзяляць у сваёй
душы і дзейнасці тое, што з’яднаў Бог.
Другі Ватыканскі Сабор па маёй просьбе пажадаў падкрэсліць гэтую лучнасць,
якая з’яўляецца душой Легіёна Марыі. Гэта тэкст пад нумарам 65 Канстытуцыі аб
Касцёле.
“Менавіта таму, — кажа Сабор, — у практыкаванні апостальства Касцёл
верна ўглядаецца ў Тую, што нарадзіла Хрыста, пачатага з Духа Святога і
народжанага менавіта з Дзевы, каб нарадзіць Яго і ўзрасціць праз Касцёл у сэрцы
вернікаў.
Дзева сваім жыццём была прыкладам гэтай матчынай любові, якой павінны ажывіцца ўсе тыя, што, далучыўшыся да апостальскай місіі Касцёла, працуюць над адраджэннем людзей”.
***
Гэты саборны тэкст быў, я ведаю, радасцю і ўмацаваннем для Фрэнка Дафа,
які прыняў яго радкі і тое, што паміж радкоў.
Сёння, з вышыні нябёсаў, ён будзе больш чым калі-кольвек блізкі да легіянераў; няхай яны просяць у яго моцы і мужнасці, каб працягваць цудоўны апостальскі і марыйны запал, які ён узняў з верай, што зрушвала горы, і любоўю велічынёй з сусвет.
