Вялікія асобы Легіёна Марыі

Фрэнк Даф

Фрэнк Даф нарадзіўся ў Дубліне (Ірландыя) 7 чэрвеня 1889 г. і быў старэйшым з сямі дзяцей.

У 1913 г. ён уступіў у Таварыства св. Вінцэнта дэ Поля, дух якога аказаў на Фрэнка Дафа вялікі уплыў. Як член Таварыства ён паступова прышшоў да высновы, што трэба любіць бедных і нямоглых, у якіх, як і ў кожным, каго ён сустракаё, ён бачыў і шанаваў Хрыста.

У 1916 г. ва ўзросце 27 гадоў ён апублікаваў сваю першую брашуру “Ці можам мы быць святымі?”. У ёй ён выказаў адно з самых моцных перакананняў свайго жыцця, а менавіта, што ўсе людзі без выключэння пакліканыя быць святымі і што праз нашу каталіцкую веру ў нас ёсць усе сродкі, неабходныя для дасягнення гэтай мэты.

У 1917 г. ён вывучуў Трактат св. Людовіка Марыі дэ Манфора “Сапраўдная пашана Марыі”, працу, якая цалкам змяніла яго жыццё.

7 верасня 1921 года Фрэнк Даф заснаваў Легіён Марыі – апостальскую арганізацыю свецкіх для паслугі Касцёлу, якая ажыццяўляе сваю дзейнасць пад касцёльным кіраўніцтвам. Яе падвойная мэта – духоўнае ўдасканаленне сваіх членаў і набліжэнне Валадарства Хрыста праз Панну Марыю.

Легіён, які можна знайсці амаль у кожнай краіне свету, налічвае каля 3 млн. актыўных удзельнікаў і яшчэ больш дапаможных (якія моляцца).

У 1965 г. Папа Павел VI запрасіў Фрэнка Дафа прысутнічаць на Другім Ватыканскім Саборы ў якасці свецкага назіральніка, гэта быў гонар, праз які Папа прызнаў і ўхваліў яго агромністую працу свецкага апостальства.
7 лістапада 1980 г. Фрэнк Даф памёр і быў пахаваны на могілках Гласневін у Дубліне.

У ліпені 1996 г. справа аб яго кананізацыі была прадстаўлена ў Ватыкан арцыбіскупам Дубліна д-рам Дэсмандам Коннелам.

Малітва аб далучэнні да ліку благаславёных
Слугі Божага ФРЭНКА ДАФФА

Божа, наш Ойча, Ты ўсяліў у свайго слугу Фрэнка Даффа глыбокае разуменне таямніцы Твайго Касцёла, Цела Хрыста і месца Марыі, Маці Езуса , у гэтай таямніцы.
У яго вялікім жаданні раздзяліць гэтае разуменне з іншымі і ў сыноўнім даверы Марыі ён сфарміраваў Яе Легіён, каб быць знакам Яе Мацярынскай любові да свету і ўключэння ўсіх Яе дзяцей у працу Касцёла па евангелізацыі.
Мы дзякуем Табе, Ойча, за ласкі, якімі Ты адарыў яго, і за дабрадзейнасці, атрыманыя Касцелам дзякуючы яго адважнай і ззяючай веры.
З даверам мы молім Цябе, каб праз яго пасрэдніцтва Ты выканаў просьбу, з якою мы да Цябе звяртаемся …
Мы таксама просім, калі гэта будзе згодна з Тваёй воляй, каб святасць ягонага жыцця магла быць прызнана Касцёлам дзеля праслаўлення Твайго Імя. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.

Аб ласках, атрыманых дзякуючы пасрэдніцтву Фрэнка Даффа, просім паведамляць :
Legion of Mary, De Montfort House, Morning Star Avenue,
Brunswick Street, Dublin 7, Ireland.  (З дазволу касцёльных уладаў).

Эдэль Куін

Аднойчы ў 1937 г. галандскі святар ехаў на машыне з ірландскай дзяўчынай на сход Легіёну Марыі, які павінен быў адбыцца за некалькі міль ад ягонай місіі ў Афрыцы. Яны пад’ехалі да ракі ў такую паводку, што нават не было відаць маста праз раку. Святар збіраўся ўжо павярнуць назад, але дзяўчына закрычала: “О, айцец, калі ласка, давайце паедзем, я ўпэўнена, што Панна Марыя абароніць нас”. Святар быў напалоханы, але адначасова ўсвядоміў, што не можа супрацьстаяць такой веры. Некалькі чалавек, якія стаялі побач, утварылі ланцужок, каб упэўніцца, што мост яшчэ на месцы. Мост быў, таму святар паехаў далей. Вада заліла рухавік і свечкі запальвання, але нейкая рухаючая сіла пранесла машыну праз раку і ўверх па схіле на супрацьлеглы бераг. Святар высушыў свечкі запальвання і паспрабаваў завесці старцер. Машына завялася, і яны паспелі на сход.

Гэтай дзяўчынай была Эдэль Куін, а выпадак – дастаткова тыповы для ўсяго яе жыцця. У 1936 г з Дубліна яе накіравалі заснаваць Легіён ва Усходняй і Цэнтральнай Афрыцы. Цяжкасці былі велізарныя, але кожны выклік яна ўспрымала з непахіснай верай і мужнасцю. Калі іншыя вагаліся, яе нязменным адказам былі словы: “Чаму мы не можам даверыцца Панне Марыі?” альбо “Панна Марыя паклапоціцца аб усім”.
Амаль восем гадоў, нягледзячы на тое, што яе здароўе пастаянна пагаршалася, яна працавала на вялізных тэрыторыях, давераных ёй. Сотні прэзідыумаў Легіёну і многія больш высокія рады былі заснаваны на трывалым падмурку. Вынік гаворыць сам за сябе: тысячы афрыканцаў былі далучаныя да працы Касцёла па евангелізацыі.

У аснове ўсёй дзейнасці Эдэль было яе глыбокае паяднанне з Богам, якое падтрымлівалася пастаяннай малітвай. Эўхарыстыя была цэнтрам яе жыцця: “Якім спустошаным было б жыццё без Эўхарыстыі”, – пісала яна. Яе адданасць Марыі была пазначана па-дзіцячы непасрэдным даверам і поўнай высакароднасці. Яна казала, што ніколі не змагла б адмовіць Панне Марыі ні ў чым, чаго б Тая, як яна думала, не пажадала. Здавалася, ружанец Марыі заўсёды быў у яе руцэ.

Эдэль памерла ў Найробі 12 мая 1944 г. У 1957 г арцыбіскуп Найробі пачаў працэс па яе беатыфікацыі, было апытана шмат сведкаў, галоўным чынам у Афрыцы і Ірландыі. Іх сведчанні, надрукаваныя Апостальскай Сталіцай, указваюць не толькі на выключную святасць, але на святасць у яе самай прывабнай форме. Словы “любоў”, “радасць”, “святло” з’яўляюцца амаль у кожным сведчанні. Галоўны вікарый Маўрыкія выказаў меркаванні многіх, калі сказаў: “Я хачу асабліва падкрэсліць яе пастаянную радасць, яна заўсёды ўсміхалася, ніколі не скардзілася, яна заўсёды была ў распараджэнні людзей, ніколі не абмяжоўваючы свайго часу”.

Сотні біскупаў пісалі Святому Айцу ў падтрымку працэсу беатыфікацыі, большасць з іх падкрэслівала ягонае асаблівае значэнне для сучасных маладых людзей. Эдэль, паводле словаў іспанскага кардынала, была “ўвасабленнем вечнай маладосці Касцёла”.

Малітва аб заступніцтве Слугі Божай  Эдэль Куін

Спрадвечны Ойча, дзякую Табе за ласку, якую Ты даў сваёй слузе Эдэль Куін, за ласку імкнуцца жыць заўсёды ў радасці Тваёй прысутнасці, за дзівосную міласэрнасць, паселеную ў яе сэрцы Тваім Святым Духам, і за моц, якую яна чэрпала з Хлеба жыцця, каб працаваць да самай смерці дзеля праслаўлення Твайго Імені ў глыбокім даверы Марыі, Мвці Касцёла.
З упэўненасцю, што яе жыццё было Табе даспадобы, о Міласэрны Ойча, я малю Цябе, каб Ты даў мне праз яе пасрэдніцтва асаблівую ласку, аб якой я шчыра прашу …, і праз цуды зрабіў агульнавядомай славу, якую яна мае ў Небе, каб яна магла быць праслаўлена таксама Тваім Касцёлам на зямлі.
Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн. 

Мы складаем нашую просьбу на рукі Марыі, да якой Эдэль звярталася ў кожнай патрэбе.

Вітай, Марыя …

(З дазволу касцёльных уладаў)

Кансіліум Легіёна Марыі (The Concilium, Legion of Mary, Morning Star Avenue, Brunswick Street, Dublin, 7, Ireland) будзе рады атрымаць інфармацыю аб ласках, атрыманых дзякуючы пасрэдніцтву Эдэль Куін.

Альфонс Лэмб

Слуга Божы Альфонс Лэмб (вядомы як Альфі) нарадзіўся ў г. Таламоры (Ірландыя) у дзень св. Яна Хрысціцеля, у пятніцу, 24 чэрвеня 1932 г., падчас Міжнароднага Эўхарыстычнага кангрэсу ў Дубліне. Выхоўваўся ў атмасферы сапраўднай хрысціянскай пабожнасці. Ён быў вельмі інтэлігентным і любіў вучыцца. Калі Альфі навучыўся чытаць, то заўсёды аддаваў перавагу рэлігійным кнігам.

Ва ўзросце трынаццаці гадоў ён сказаў бацькам, што прагне стаць Хрысціянскім братам і ў шаснаццаць гадоў быў прыняты ў гэты ордэн. Альфі быў вельмі шчаслівы ў навіцыяце. Як звычайна, ён быў поўны радасці; ён умеў іграць на гітары і любіў спяваць. Менавіта ў навіцыяце ён першы раз пачуў пра Легіён Марыі.

У 1949 годзе здароўе Альфонса Лэмба пагоршылася, і ён быў вымушаны вярнуцца дадому. Ён даведаўся, што ў яго родным горадзе існуе прэзідыум Легіёну Марыі, у які адразу ж уступіў. Альфонс з вялікім захапленнем прыняўся за легіянерскую працу і ў 1953 г быў прызначаны пасланнікам у краіны Паўднёвай Амерыкі. На свята Найсвяцейшай Панны Марыі з Гары Кармель (16 ліпеня) таго ж года ён разам з Сімус Грэйс паехаў у Багату (Калумбія).

На працягу амаль шасці гадоў ён нястомна праводзіў работу па заснаванні Легіёну Марыі ў Калумбіі, Аргентыне, Эквадоры, Уругваі і Бразіліі. Пасля цяжкай хваробы ён памёр у Буэнас-Айрэсе 21 студзеня 1959 г, у дзень св. Агнешкі.

Бог адарыў Альфонса Лэмба вялікімі прыроджанымі здольнасцямі. Ён быў асобай, якая прыцягвала душы да служэння Богу і любові да Яго; чалавекам з захапляючым энтузіязмам і выдатнымі здольнасцямі да моваў, што дало яму магчымасць хутка навучыцца размаўляць па-іспанску і па-партугальску.

Падчас прабывання ў Паўднёвай Амерыцы ён заснаваў вялікую колькасць аддзяленняў Легіёну Марыі і навучаў людзей апостальству Легіёну. Ягоная адданасць Марыі была выключнай, у кантактах з легіянерамі і іншымі людзьмі ён заклікаў да практыкі сапраўднага ўшанавання Панны Марыі.

Малітва аб заступніцтве Слугі Божага  Альфонса Лэмба

О Божа, які сваёй бясконцай міласэрнасцю запаліў сэрца свайго слугі Альфонса Лэмба палымянай любоўю да Цябе і да Марыі, нашай Маці, любоўю, якая праявілася ў ягоным жыцці, поўным інтэнсіўнай працы, малітвы і ахвяры дзеля выратавання душаў. Няхай будзе Твая воля на тое, каб мы маглі дзякуючы яго пасрэдніцтву дасягнуць таго, чаго мы не можам дасягнуць нашымі ўласнымі заслугамі. Просім Цябе праз Езуса Хрыста, Пана нашага. Амэн.  (З дазволу касцёльных уладаў)

Кансіліум Легіёна Марыі (The Concilium, Legion of Mary, Morning Star Avenue, Brunswick Street, Dublin, 7, Ireland) будзе рады атрымаць інфармацыю аб ласках, атрыманых дзякуючы пасрэдніцтву Альфонса Лэмба.