понедельник, 14 апреля 2025 г.
Навэнна да Божай Міласэрнасці
Я жадаю, каб у гэтыя дзевяць дзён ты прыводзіла душы да крыніцы Маёй міласэрнасці, каб яны чэрпалі ў ёй сілу і прахалоду, і ўсялякую ласку, якая неабходная ім у жыццёвых цяжкасцях, і асабліва ў гадзіну смерці. Кожны дзень ты будзеш прыводзіць да Майго сэрца групы душаў і акунаць іх у моры Маёй міласэрнасці. А Я ўвяду ўсе гэтыя душы ў дом Майго Айца. Рабіць гэта ты будзеш і ў гэтым жыцці, і ў будучым. І Я не адмоўлю ні ў чым ніводнай душы, якую ты прывядзеш да крыніцы Маёй Міласэрнасці. Кожны дзень дзеля Маёй балеснай мукі ты будзеш прасіць Майго Айца аб ласках для гэтых душаў.
Я адказала: "Езу, я не ведаю, як адпраўляць гэтую навэнну і якія душы найперш прывесці да Твайго Найсаладзейшага Сэрца". Езус адказаў, што Ён скажа мне, якія душы кожны дзень я павінна прыводзіць да Яго Сэрца.
Дзённік, 1209
Дзень першы
Езу найміласэрнейшы, які літуешся над намі і прабачаеш нам. Не зважай на грахі нашыя, але зважай на наш давер, які ўскладаем на бясконцую дабрыню Тваю, і прымі ўсіх нас у дом Найлітасцівейшага Сэрца свайго і не адпускай нас з яго навекі. Просім Цябе праз Тваю любоў, якая яднае Цябе з Айцом і Духам Святым.
Ойча спрадвечны, глянь вокам міласэрнасці асабліва на бедных грэшнікаў і на ўсё чалавецтва, укрытае ў найлітасцівейшым Сэрцы Езуса, і дзеля Яго балеснай мукі акажы нам сваю міласэрнасць, каб мы праслаўлялі ўсемагутнасць Тваёй міласэрнасці на векі вечныя. Амэн. (Дзённік, 1210-1211)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень другі
Ойча спрадвечны, глянь вокам міласэрнасці сваёй на супольнасць абраных у вінаградніку сваім, на душы святарскія і манаскія, і адары іх моцаю свайго благаслаўлення, а дзеля пачуццяў Сэрца Сына свайго, у якім душы гэтыя прабываюць, удзялі ім моцы святла свайго, каб маглі яны весці іншых па дарогах збаўлення, каб разам спявалі хвалу невычэрпнай міласэрнасці Тваёй на векі вечныя. Амэн. (Дзённік, 1212-1213)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень трэці
Езу найміласэрнейшы, Ты ўсім надзвычай шчодра ўдзяляеш свае ласкі са скарбніцы міласэрнасці сваёй. Прымі нас у дом найлітасцівейшага Сэрца свайго і не адпускай нас навекі. Просім Цябе аб гэтым праз Тваю неспасцігальную любоў, якою палае Тваё Сэрца да Айца Нябеснага.
Ойча Спрадвечны, глянь вокам міласэрнасці сваёй на душы верныя як на спадчыну Сына свайго і дзеля Яго балеснай мукі ўдзялі ім сваё благаслаўленне і атуляй іх сваёю нястомнаю апекаю, каб яны не страцілі любові і скарбу святой веры, але каб з усімі анёламі праслаўлялі Тваю бязмежную міласэрнасць на векі вечныя. Амэн. (Дзённік, 1214-1215)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень чацвёрты
Езу найлітасцівйшы, Ты – святло ўсяму свету, прымі ў дом найлітасцівейшага Сэрца свайго душы язычнікаў, якія Цябе яшчэ не ведаюць; няхай промні Тваёй ласкі асветляць іх, каб і яны разам з намі праслаўлялі цуды Тваёй міласэрнасці, і не адпускай іх з дому найлітасцівейшага Сэрца свайго.
Ойча спрадвечны, глянь вокам міласэрнасці на душы язычнікаў і тых, хто Цябе яшчэ не ведае і хто прабывае ў Найлітасцівейшым Сэрцы Езуса. Прыцягні іх да святла Евангелля. Гэтыя душы не ведаюць, якое гэта шчасце - любіц Цябе; учыні, каб і яны праслаўлялі шчодрасць Тваёй міласэрнасці на векі вечныя. Амэн. (Дзённік, 1216-1217)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень пяты
Езу наймiласэрнейшы, Ты – сама дабрыня і не адмаўляеш у святле тым, хто просіць Цябе. Прымі ў дом найлітасцівейшага Сэрца свайго душы ерэтыкоў і душы адлучаных і прыцягні іх сваім святлом да еднасці з Касцёлам, і не адпускай іх з дому найлітасцівейшага Сэрца свайго, але ўчыні, каб і яны праслаўлялі шчодрасць Тваёй міласэрнасці.
Ойча спрадвечны, глянь вокам міласэрнасці сваёй на душы ерэтыкоў і адлучаных, якія растрацілі Тваё багацце, упарта прабываючы ў сваёй заблуканасці. Не глядзі на іх памылкі, але на любоў свайго Сына і на Яго балесную муку, якую Ён прыняў дзеля іх, таму што і яны прабываюць у найлітасцівейшым Сэрцы Езуса. Учыні, каб і яны праслаўлялі Тваю вялікую міласэрнасць на векі вечныя. Амэн. (Дзённік, 1218-1219)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень шосты
Езу наймiласэрнейшы, Ты сам сказаў: «Навучыцеся ад Мяне, бо Я цiхi i пакорны сэрцам», - прымi ў дом свайго найлiтасцiвейшага Сэрца душы цiхiя i пакорныя, i душы малых дзяцей. Гэтыя душы прыводзяць у захапленне ўсё неба i з'яўляюцца асаблiвым упадабаннем Айца Нябеснага, і духмяным букетам перад Божым тронам, ад водару якога сам Бог мае асалоду. Гэтыя душы пастаянна знаходзяцца ў доме найлiтасцiвейшага Сэрца Езуса i нястомна спяваюць гiмн любовi i мiласэрнасцi навекi.
Ойча Спрадвечны, глянь вокам мiласэрнасцi на душы цiхiя і пакорныя, i на душы малых дзяцей, якiя прабываюць у доме найлiтасцiвейшага Сэрца Езуса. Гэтыя душы найбольш упадобненыя да Сына Твайго, водар гэтых душаў узносiцца з зямлi i дасягае Твайго трону. Ойча мiласэрнасцi i ўсялякай дабрынi, прашу Цябе праз любоў i ўпадабанне, якiя маеш у гэтых душах, благаславi ўвесь свет, каб усе душы разам спявалi пашану Тваёй мiласэрнасцi на векi вечныя. Амэн. (Дзённік, 1222-1223)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень сёмы
Езу наймiласэрнейшы, Сэрца Тваё – сама любоў, прымi ў дом Найлiтасцiвейшага Сэрца свайго душы, якія асаблiва ўшаноўваюць i праслаўляюць велiч мiласэрнасцi Тваёй. Душы гэтыя, магутныя сiлаю самога Бога; сярод пакутаў i цяжкасцяў яны iдуць наперад, давяраючы Тваёй мiласэрнасці. Паяднаныя з Табою, Езу, душы гэтыя нясуць усё чалавецтва на сваіх плячах. Яны не будуць асуджаныя сурова, а мiласэрнасць Твая атуліць iх у хвiлiну смерцi.
Ойча спрадвечны, глянь вокам мiласэрнасцi на душы, якiя праслаўляюць i ўшаноўваюць Тваю найвялікшую ўласцівасць - Тваю невычэрпную мiласэрнасць, і якiя прабываюць у Найлiтасцiвейшым Сэрцы Езуса. Душы гэтыя з’яўляюцца жывым Евангеллем, рукi iх поўняцца ўчынкамi мiласэрнасцi, а сэрцы, перапоўненыя радасцю, спяваюць песню мiласэрнасцi Найвышэйшаму. Малю Цябе, Божа, акажы iм сваю мiласэрнасць паводле надзеi i даверу, якiя на Цябе ўскладалi. Няхай споўнiцца на iх абяцанне Езуса, якi сказаў ім: Душы, якiя будуць ушаноўваць гэтую Маю невычэрпную мiласэрнасць, Я сам буду баранiць у жыццi, а асаблiва ў гадзіну смерцi, як сваю хвалу. (Дзённік, 1224-1225)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.
Дзень восьмы
Езу наймiласэрнейшы, якi сказаў, што хочаш міласэрнасці, вось я прыводжу ў дом Твайго найлітасцівейшага Сэрца душы з чыстца, душы, мілыя Табе, але якія павінны сплачваць даўгі Твайму правасуддзю. Няхай струмені крыві і вады, якія выплылі з Твайго Сэрца, згасяць чыстцовы агонь, каб і там праславілася моц Тваёй міласэрнасці.
Ойча спрадвечны, глянь вокам мiласэрнасцi на душы, церпячыя ў чыстцы, і ўкрытыя ў найлітасцівейшым Сэрцы Езуса. Малю Цябе праз балесную муку Езуса, Сына Твайго, і праз горыч, якою была залітая Яго найсвяцейшая Душа, акажы сваю міласэрнасць душам, якія знаходзяцца пад Тваім справядлівым наглядам. Глядзі на іх не інакш, як толькі праз раны Езуса, Твайго наймілейшага Сына, бо мы верым, што Твая дабрыня і літасць бязмежныя. Амэн. (Дзённік, 1226-1227)
Чытаецца Вяночак да Божай міласэрнасці.
Дзень дзявяты
Езу найлітасцівейшы, Ты – сама лiтасць, Я прыводжу ў дом Твайго Найлiтасцiвейшага Сэрца ўсе абыякавыя душы. Няхай у агні Тваёй чыстай любовi адаграюцца гэтыя заледзянелыя, падобныя да мерцвякоў душы, якiя выклікаюць ў Цябе агiду. О Езу найлiтасцiвейшы, выкарыстай усемагутнасць сваёй мiласэрнасцi, прыцягнi iх у самы жар сваёй любовi і адары іх святой любоўю, бо Ты ўсё можаш.
Ойча спрадвечны, глянь сваім вокам мiласэрнасцi на абыякавыя душы, якiя прабываюць у Найлiтасцiвейшым Сэрцы Езуса. Ойча мiласэрнасцi, малю Цябе: праз балесную муку Сына Твайго i праз Яго трохгадзiннае кананне на крыжы, дазволь, каб i яны праслаўлялi бяздоннасць Тваёй мiласэрнасцi... (Дзённік, 1228-1229)
Чытаецца Вяночак да Божай Міласэрнасці.